Ο Άρνολντ Μπένετ (1867-1931) ήταν Βρετανός λογοτέχνης, θεατρικός συγγραφέας και κριτικός του οποίου το έργο γεφύρωσε το Αγγλικό μυθιστόρημα με τον Ευρωπαϊκό ρεαλισμό.
«Το Ξενοδοχείο και το Τοπίο» (1909-1911) [απόσπασμα]
Μετάφραση από την αγγλική γλώσσα: Χρύσα Μαρίνου
Δεν εννοώ την γραφική κατασκευή με το αέτωμα η οποία—παρότι υστερεί—ευημερεί ξανά στις επαρχίες μας λόγω των Αμερικανών που ταξιδεύουν με χρήμα και αυτοκίνητα. Εννοώ το απόλυτο Γκραν Οτέλ—το Ματζέστικ, το Πάλας, το Μετροπόλ, το Ρόιαλ, το Σπλεντίντ, το Βικτώρια, το Μπελβί, το Ριτζ, το Σαβόι, το Γουίνδσορ, το Κοντινένταλ, και κυρίως το Γκραντ—που μπορεί να το πρωτοείδαμε στην Λεωφόρο Νορθάμπερλαντ, έχει όμως εξαπλωθεί, με τα χίλια του παράθυρα και μπαλκόνια, σε ολόκληρο τον κόσμο. Εννοώ το ξενοδοχείο που απαρέγκλιτα αναφέρεται στον ημερήσιο τύπο ως «τεράστιο μοντέρνο καραβάν-σεράι». Αυτό το ξενοδοχείο δεν μπορεί να αξιολογηθεί σε μια κωμόπολη. Αν η κωμόπολη δεν διαθέτει ποτάμι ή παραλιακό δρόμο, το μάτι δεν ανεβαίνει ποτέ ψηλότερα από το ύψος του δεύτερου ορόφου, και ως θέαμα, το ξενοδοχείο συνήθως καταλήγει σε μια σειρά καταστήματα (για την πώληση άχρηστων αντικειμένων), με μια μεγάλη τετράγωνη τρύπα στο κέντρο, και είναι επανδρωμένο από υπαλλήλους με εξεζητημένη αμφίεση που πεθαίνουν έχοντας κάνει καριέρα αποκλειστικά ανοιγοκλείνοντας διπλές γυάλινες πόρτες.
Για να αξιολογηθεί δίκαια, το γκραν οτέλ πρέπει να ιδωθεί μόνο του σε ένα τοπίο εξίσου πελώριο. Επομένως, η καλύτερη χώρα για να το δει κανείς είναι η Ελβετία. Πράγματι, η Ριβιέρα είναι διάστικτη από μεγάλα ξενοδοχεία από την Τουλώνη μέχρι την άλλη πλευρά του Σαν Ρέμο. Όμως συνωστίζονται τόσο που στο τέλος το ένα υπονομεύει το δέος που προκαλεί το άλλο, και, εν γένει, υψομετρικά βρίσκονται πολύ χαμηλά. Στην Ελβετία τα βλέπεις σε κάθε λογής πιθανή και απίθανη κατάσταση. Ο επίσημος οδηγός της Ελβετικής Εταιρείας Ξενοδόχων προσφέρει φωτογραφίες περισσότερων από οκτακόσια μεγάλα ξενοδοχεία, και ασφαλώς δεν είναι πλήρης; μάλιστα, τα μεγαλύτερα γκραν οτέλ θεωρούν ότι είναι υπερβολικά γκράντε και απαξιώνουν την εικονογραφημένη ένταξή τους στον κατάλογο. Όπως ακριβώς η Γερμανία είναι η γη των πραγματογνωμόνων και των χρωμάτων ανιλίνης, η Γαλλία των επαναστάσεων, η Αγγλία των όμορφων γυναικών, και η Σκωτία των τσιγκούνηδων, έτσι και η Ελβετία είναι η γη των τεράστιων μοντέρνων καραβάν-σεράι.
Original Text:
The Hotel on the Landscape [Switzerland (1909-1911)]
I do not mean the picturesque and gabled construction which on our own country-side has been restored to prosperity, though not to efficiency, by Americans travelling with money and motor-cars. I mean the uncompromising grand hotel—Majestic, Palace, Métropole, Royal, Splendide, Victoria, Belle Vue, Ritz, Savoy, Windsor, Continental, and supereminently Grand—which was perhaps first invented and compiled in Northumberland Avenue, and has now spread with its thousand windows and balconies over the entire world. I mean the hotel which is invariably referred to in daily newspapers as a “huge modern caravanserai.” This hotel cannot be judged in a town. In a town, unless it possesses a river-front or a sea-esplanade, the eye never gets higher than its second storey, and as a spectacle the hotel resolves itself usually into a row of shops (for the sale of uselessness), with a large square hole in the middle manned by laced officials who die after a career devoted exclusively to the opening and shutting of glazed double-doors.
To be fairly judged, the grand hotel must be seen alone on a landscape as vast as itself. The best country in which to see it is therefore Switzerland. True, the Riviera is regularly fringed with grand hotels from Toulon to the other side of San Remo; but there they are so closely packed as to interfere with each other’s impressiveness, and as a rule they are at too low an altitude. In Switzerland they occur in all conceivable and inconceivable situations. The official guide of the Swiss Society of Hotel Keepers gives us photographs of over eight hundred grand hotels, and it is by no means complete; in fact, some of the grandest consider themselves too grand to be in it, pictorially. Just as Germany is the land of pundits and aniline dyes, France of revolutions, England of beautiful women, and Scotland of sixpences, so is Switzerland the land of huge modern caravanserais.
Bennett, Arnold. “The Hotel on the Landscape.” Paris Nights: And Other Impressions of Places and People. New York: George H. Doran Company, 2013.
